Değişim nedir? Hayatımızda neler değişir? Dünya değişirken, tabiat değişirken

Değişim nedir? Hayatımızda neler değişir? Dünya değişirken, tabiat değişirken insan bu değişimin neresindedir?

Bu düşünceler ile birlikte bir denizin kıyısındayım. Kıyıda maviye bakıyorum. Bu mavilik bana iyi hissettiriyor. Ayağım altında biz de buradayız diyen çakıl taşlarına ilişiyor gözüm. Çocukluğumdan beri en sevdiğim oyun oldu onlara dokunmak, şekillerine göre sıralamak, denizin etkisiyle değişen renklerinin detayına bakmak… Bugün yine aynı oyunu oynamak için oturuyorum yanlarına. Çoğu parıldıyor bazısı göz bile kırpmıyor.  Belki de matlaşıyor ya da küçülüyor diye keyfi yerinde değil.  Denizin istikrarlı dalgalarını, her mevsim kucaklamak zor olmalı diye düşünüyorum. Değişim düşüncesi tekrar beliriyor zihnimde. Hiçbir taş bir diğer taşa benzemiyor. Denizin mavi dalgası çakıl taşlarını değiştiriyor ve değiştirmeye devam ediyor. Dalgaları izliyorum... İyot kokusunu içime çekerken  kıyıya en yakın olan taşları avucuma alıyorum. Dalgalar kimisine öyle hırçın davranmış ki yuvarlak hatlarda sivri köşeler oluşturmaya başlamış. Kıyıdaki diğer taşlara göre  elimdeki bu sivri küçük çakıl taşını ufalamış, minicik bırakmış. Belki de yakın zamanda kumuna karıştıracak ve onu taş ailesinden kopararak başka bir değişimin içine alacak. Çakıl taşı ile konuşmayı çok isterdim. Eğer konuşabilseydim ona: Şansın olsaydı ya da ayakların, kıyının biraz daha gerisinde

yıpranmanın etkisinden uzaklaşıp eski boyutunu ve rengini elinden geldiğince muhafaza etmek ister miydin? Diye sorardım.

Avucumdaki taş ile birlikte ellerime ilişiyor gözüm. Değişiyorum. Hep derler ya eller gizlemez, yaşı önce eller belli eder. Bir denizin kıyısında bedenime, hayatı kucaklayan bedenime, ona ne kadar iyi baktığıma, onu ne kadar iyi beslediğime, su içmek başta olmak üzere ona ihtiyacı olan takviyeleri ne kadar sağlayıp sağlayamadığımı düşünüyorum. Bedenim dışarıdan gelen etkenlere ve hayatın tüm dalgalarına karşı dirensin istiyorum.  Elbet değişecek ama değişim gerçekleşirken onu yalnız bırakmak, çakıl taşı gibi un ufak olsun istemiyorum. Kim ister ki?

O nedenle hadi şu soruyu soralım mı kendimize ? Beslenme, spor ile birlikte vücudumuzun ihtiyacı olan gereken takviyeleri güven duyarak ve gerçekten istikrarlı şekilde bedenimize sağlayabiliyor muyuz? Collagen Vital bize Poseidon’un derin deniz balıklarından şifa olarak geliyor. Biliyorum ki vücudum için hayati önem taşıyan kolajen desteğini bedenime güvenle sağlıyor. Denizin kıyısındayım. Dalgalar yüzünden değişmek zorunda kalan çakıl taşımı alıp eve dönüyorum. Her gün mutlaka baktığım yere aynanın yanına koyuyorum. 

Kitap: Gabriel Garcia Marguez- Yüzyıllık Yalnızlık

Müzik: Nella- Fin de Fiesta

--

Gülşah